လူႀကီးေတြကေျပာတယ္…လူ ့ဘ၀ဆိုတာ ရခဲတယ္တဲ့ တကယ္ေတာ့ လူဘ၀
ေရာက္လာၿပီး လူလာျဖစ္တယ္ဆိုတာ….အရင္ဘ၀ကဘာေတြ မေကာင္းတာလုပ္မိလို ့
လာျဖစ္လဲဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ့ျပန္စဥ္းစားမိလာတယ္…အဲ့လို ေတာင္စဥ္းစားရံု မကဘဲ
HOMO ဘာျဖစ္ေနေတာ့ ေသခ်ာတယ္..က်ေနာ္ အရင္ဘ၀မွာ မေကာင္းမႈ တခုခု
လုပ္ခဲ့ မိလို ့ ဒီလုိ ဘ၀ မ်ိဳးေတြ ေရာက္ေနတာ.. က်ေနာ္ စာေရးရမွာ အရမ္းပ်င္းတယ္
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ အခုခ်ိန္မွာ စာေရးၿပီး က်ေနာ္ ခံစားခ်က္ေတြ ထုတ္ေဖာ္မွ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီက အႀကံေကာင္းေတြ ရမွာေပါ့ ….က်ေနာ္ က်ရႈံးခ်င္ပါတယ္…
ဒါမယ့္ က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာ ေအာင္ျမင္ ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ က ႀကီးစိုးေနတယ္..
က်ေနာ္အေဖ အေမ နဲ ့ေ၀းတဲ့ေနရာ မွာလာေန ေနရတယ္.. အေဒၚေတြ ဦးေလးေတြ နဲ ့ေပါ့
ဟုတ္ပါတယ္ ျမန္မာျပည္ မွာ မိဘ ႏွစ္ပါးနဲ ့ ညီႏွစ္ေယာက္ ျပစ္ထားခဲ့ၿပီး ဒီႏုိင္ငံကို ျပန္လာခဲ့တယ္… က်ေနာ္ ပထမ တေခါက္က ေရာက္လာ ဘူးပါတယ္…..ဒါေပမယ့္
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဴးေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ ကိုတႏွစ္ ျပန္သြားခဲ့တယ္…
ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ့္ အသက္ ၂၀ မွာ ရန္ကုန္ျပန္ ေရာက္ေနပါတယ္….
က်ေနာ္ျပန္သြားေတာ့ က်ေနာ့္ Tofel တတ္မယ္.. ေက်ာင္းတတ္မယ္ေပါ့ …
ဒါမယ့္ က်ေနာ္ မိဘႏွစ္ပါးကို သနားပါတယ္….က်ေနာ္ အလုပ္လုပ္လို ့ရေနေပမယ့္
ေက်ာင္းတတ္ရင္ က်ေနာ့္ မိဘႏွစ္ပါး က်ေနာ့္အတြက္ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးထက္ကုန္လိမ့္ မယ္…က်ေနာ့္အတြက္ ကုန္မယ့္ အစားက်ေနာ့္ ညီႏွစ္ေယာက္အတြက္ က်ေနာ္ ေပးဆပ္လိုက္တယ္….ျပည္ပကို ထြက္လာတယ္ …
အလုပ္လာလုပ္တယ္…က်ေနာ္ ဒီႏုိင္ငံေရာက္ေတာ့ဘာ အလုပ္ရမွာတုန္း ပညာမွ မတတ္
တာ ရရာအလုပ္လုပ္တယ္ အေဒၚကို အသံုးစရိုတ္ ၅၀၀၀ ေပးတယ္…က်န္တာကေတာ့
ရန္ကုန္ပို ့တယ္…က်ေနာ္ဘာမွ မသံုးသလို ဘာမွလည္းမ၀ယ္ပါဘူး….က်ေနာ္ ဒီတေခါက္ ဒီကိုေရာက္လာမွ ဘ၀ ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးနားလည္ လာတယ္..
အသက္ႀကီးလာၿပီလို ့ေျပာလို ့ရတာေပါ့…၂၁ ႏွစ္ေပါ့….ဒီေရာက္လာေတာ့ သိမၾကာပါဘူး
က်ေနာ့္အတြက္ ၂၁ ဆို ကံဆုိးတဲ့ႏွစ္လို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္ ….၂၀၁၁ က်ေနာ္ အရမ္းမုန္းတယ္…က်ေနာ္ ဒီကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့ က်ေနာ့္အဘြားဆံုးတယ္…
က်ေနာ္ ၂၁ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန ့ အျပင္မွာ အေဒၚေတြ ဦးေလးေတြ နဲ ့ သြားစားၿပီးသိပ္မၾကာဘူး
အဘြားေဆးရံု စတတ္ရတယ္…ေဆးရံုတတ္ၿပီး ၂ လေက်ာ္ ၃ လ အၾကာမွာ လူႀကီးေရာဂါ
အေအးမိၿပီးဆံုးသြားခဲ့တယ္….အဘြားမဆံုးခင္…အဘြားအရမ္းေတြ ့ခ်င္တဲ့ က်ေနာ္ ညီအလတ္ ေကာင္ ကို အဘြားအနားေရာက္ ေအာင္ မေခၚေပးႏုိင္ခဲ ့ဘူး… လူ ့ဘ၀ဆိုတာဒါပါဘဲ….
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္ တူေလးတေယာက္ ထပ္ရခဲ့တယ္…..ငိုခဲ့ရၿပီး ျပန္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္…က်ေနာ္ ကေလးအရမ္းခ်စ္တတ္ပါတယ္..က်ေနာ့္ အမ တ၀မ္းကြဲကေမြးေတာ့ အမ်ိဳးအရင္းဆုိေတာ့ ပိုၿပီးခ်စ္ပါတယ္…
က်ေနာ္အခု စာေရးေနၿပီး ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနပါတယ္ ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္း က “ လွပတဲ့လူဘ၀ “
တဲ့ တရုတ္နာမည္ကို ျမန္မာလိုဘာသာျပန္လိုက္တာပါ…..အဲ့ဒီထဲကမိသားစုလိုမ်ိဳး အရမ္းလိုခ်င္ပါတယ္..
က်ေနာ္ေဂးပါ…ဒါမယ့္ရုပ္ရွင္ထဲ ကေဂးမိသားစု လိုမ်ိဳးဘယ္လို မွရမွာမဟုတ္သလို…သူ ့လိုမ်ိဳး ပါတနာ
လည္းရမွာ မဟုတ္ပါဘူး….က်ေနာ္အရမ္းအားက်ပါတယ္…ဒါေပမယ့္ ရုပ္ရွင္ဆိုတာလည္းသိပါတယ္..
အျပင္ဘ၀နဲ ့ ရုပ္ရွင္ဘ၀ ဆိုတာဘယ္လို မွမတူႏုိင္ပါဘူး…..က်ေနာ္ ရည္းစားထားဘူးပါတယ္…
Sex လည္းလုပ္ဘူးပါတယ္….ေသမေလာက္ေအာင္လည္းက်ေနာ္ ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္…ဒါမယ့္ ျမန္မာျပည္ရဲ့
HOMO ဘ၀ ကမိမိဘက္က ဘယ္ေလာက္ေပးဆပ္ ေပးဆပ္ အနားမွာ မရွိေတာ့တာနဲ ့ ေနာက္ကြယ္ မွာ
ေဖာက္ျပန္တယ္ …က်ေနာ္ အရမ္းမုန္းတယ္….၁ ႏွစ္ေက်ာ္ ၂ ႏွစ္ျပည့္ခံနီးမွ အဲ့လိုလုပ္တာေတာ့က်ေနာ္
ဘယ္လို မွသည္းမခံႏုိင္ပါဘူး……က်ေနာ္ အားလံုးကို မဆိုလိုပါဘူး…က်ေနာ္လို အရမ္းခ်စ္တတ္တဲ့
လူေတြလည္းအမ်ားႀကီးရွိေနမွာပါ…..က်ေနာ္ ကိုအရမ္းခ်စ္တဲ့လူတေယာက္ လိုခ်င္ပါတယ္…
အခုတေလာစိတ္ေတြအရမ္းညစ္ပါတယ္….လူေတြကိုလည္းအရမ္းေၾကာက္တယ္…..
အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့…က်ေနာ္ အလုပ္မွာ က်ေနာ္ဘာလုပ္လုပ္ က်ေနာ္ကို မ်က္စိ ေထာင့္ေထာက္
ၾကည့္ေန ၿပီး အထက္လူႀကီးကို ျပန္ျပန္တုိင္ေနတဲ့လူ တေယာက္ရွိပါတယ္…က်ေနာ္ အားလံုးကို နားလည္ေပးလို ့ရပါတယ္…က်ေနာ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ပါတယ္….က်ေနာ့္ ဘ၀ကို က်ေနာ္ ဂ်ိဳကာလို ့တတ္မွတ္ထားပါတယ္…က်ေနာ္ေၾကာင့္လူေတြ အားလံုးေပ်ာ္ေနတာကို ျမင္ခ်င္ပါတယ္…
ဒါေပမယ့္ လူေတြက ဂ်ိဳကာ ငိုေနတာကို ဘယ္လို မွျမင္ရ မွာမဟုတ္ပါဘူး…ဂ်ိဳကာဆိုတာ သရုပ္ေဆာင္
ေနသလို ပါဘဲ……မ်က္ႏွာက ၿပံဳးေနေပမယ့္ ငိုေနတယ္ဆိုတာကိုလူေတြကို ….. ၾကည့္တတ္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ….ေနာ္…
က်ေနာ္ဘ၀ ကငယ္စဥ္ကေပ်ာ္စရာ အရမ္းေကာင္းေပမယ့္ တကယ္တမ္း ဘ၀ ဇာတ္ခံုေပၚ ေရာက္တဲ့အခါ က်ေတာ့ စိတ္ညစ္စရာ စိတ္ပ်က္စရာ ေတြနဲ ့ဘဲျပည့္ေနပါတယ္….က်ေနာ္ HOMO ဘ၀ကို မလိုခ်င္ပါဘူး
HOMO ဘ၀မွာ မိမိခ်စ္တဲ့လူကို မိမိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာခြင့္ရွိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ…
လို ့စဥ္းစားမိတယ္…..က်ေနာ္ စိတ္ကို က်ေနာ္မပိုင္ေသးပါဘူး…က်ေနာ္ မိိမိ ကိုယ္ကို လည္းမရပ္တည္ႏုိင္
ေသးပါဘူး….တကယ္လို ့က်ေနာ္ဘာသာ က်ေနာ္ရပ္တည္ႏုိင္တဲ့ တေန ့ၾကရင္. က်ေနာ္အားလံုးကို
ဖြင့္ေျပာမွာပါ……
